Έχει μια απίστευτη ζέστη σήμερα, έχω αράξει στη βεράντα με ένα διάφανο καλοκαιρινό ποτήρι γεμάτο ως πάνω πάγο και τσάι. Είναι οι τελευταίες μέρες του καλοκαιριού.... θέλω να νιώσω τη ζεστή του ανάσα πάνω μου πριν δώσει τη σκυτάλη του στο δροσερό άγγιγμα του φθινοπώρου. Σκέφτομαι την χτεσινή βραδινή συζήτηση που είχα με τη φίλη μου σχετικά με τις δυσκολίες της ζωής και πως τα καταφέρνουμε στο τέλος να την βγάζουμε καθαρή. Από που αντλούμε δύναμη και τι είναι εκείνο που μας κάνει να γινόμαστε άτρωτοι? Η ελπίδα ήταν η απάντηση! Και εγώ αναρωτιέμαι τι είναι η ελπίδα τελικά? Τι σημαίνει να ελπίζεις??
Το να ελπίζεις είναι μια κατάσταση ύπαρξης, να είσαι εσωτερικά έτοιμος. Μοιάζει με μια κουλουριασμένη τίγρη που θα κάνει το πηδημά της μόνο την στιγμή που πρέπει να πηδήσει. Είναι έτσι όμως η μήπως την περιπλέκουμε με την ψευδαίσθηση?? Ξέρεις ότι το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό και ότι όλο το παιχνίδι δεν θα γυρίσει υπέρ σου αλλά λές έχω μια ελπίδα....
Αλλά και πάλι, όλα αυτά που συνοδεύει μαζί της η ελπίδα... πίστη, τόλμη, θάρρος, δημιουργικότητα, μας βάζει να κινήσουμε τα πράγματα έτσι ώστε να τα φέρουμε πιο κοντά μας στην πραγματοποίηση μιας κατάστασης που ελπίζουμε να γίνει."Όταν όλος ο κόσμος λέει να τα παρατήσεις, τότε η ελπίδα ψιθυρίζει 'δοκίμασε άλλη μια φορά'!"
Εγώ βλέπω την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και πως υποκινείται χωρίς να αλλάζει πορεία όταν λαχταράει κάτι και ποθεί. Μήπως τελικά η ελπίδα είναι μια απόκρυφη δύναμη της ψυχής?? Τελικά ψυχή=ελπίδα???
Αλλά και πάλι, όλα αυτά που συνοδεύει μαζί της η ελπίδα... πίστη, τόλμη, θάρρος, δημιουργικότητα, μας βάζει να κινήσουμε τα πράγματα έτσι ώστε να τα φέρουμε πιο κοντά μας στην πραγματοποίηση μιας κατάστασης που ελπίζουμε να γίνει."Όταν όλος ο κόσμος λέει να τα παρατήσεις, τότε η ελπίδα ψιθυρίζει 'δοκίμασε άλλη μια φορά'!"
Εγώ βλέπω την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και πως υποκινείται χωρίς να αλλάζει πορεία όταν λαχταράει κάτι και ποθεί. Μήπως τελικά η ελπίδα είναι μια απόκρυφη δύναμη της ψυχής?? Τελικά ψυχή=ελπίδα???
